{"Min Me'in
el-Imam Ahmed" (Perfitim nga jeta dhe vepra e Imam Ahmedit)
Ligjerate e mbajtur nga
Shejkh Salih Alish-Shejkh (Allahu e ruajt)}
Te kerkosh dituri
deri ne vdekje!
Imam Ahmedi kishte dy
djem, Abdullahun dhe Salihun.
Ata ishin gjysme-vellezer, do te thote se secili
prej tyre kishte nena te ndryshme.
Salihu, i biri i Imam Ahmedit, ka thene:
"Nje njeri e pa
babain tim te mbante nje Mihbarah." [shishe boje
te cilen studentet e
mbanin se bashku me penen.] dhe tha:
"O Eba Abdilah!" Po ti je imami i
muslimaneve!"
Ky
njeri u shpreh keshtu, ngaqe ishte i befasuar te shihte Imam Ahmedin te
mbante Mihbara-n e tij sic e mbanin studentet e rinj, apo ai ende lexonte libra
apo mbante mbi vete te njejtat pergjegjesi qe ka rinia. Shikoni se si te gjithe
njerezit mahniten nga ai, madje edhe te moshuarit e popullit!
Imam Ahmedi iu
pergjigj me nje thenie qe rrezoi tere te kuptuarit e ketij njeriu.
Ai tha:
"Do te jem me
Mihbarah deri ne Makbarah (varreze)"
Cfare kishte ndermend
kur e tha kete? Ai mendoi:
"Une do te jem i zene me kerkim diturie derisa
te vdes."
Nje transmetim tjeter
permend se ai e ka thene ate, ne nje rast te vecante,
nje grupi tjeter te
njerezve.
"Sa me perket
mua, do te kerkoj dituri deri sa te vendosem ne varr."
Kur u afrua koha e
vdekjes se tij, ai i tha atyre qe ishin perreth tij:
"Me tregoni
thenien e Hushejmit." Keshtu, ata i percollen atij thenien.
Ky Hushejmi
ishte Hushejm Ibn Beshir, mesuesi i
pare i Imam Ahmedit. Ai u takua
me te ne vitin 179H, kur filloi kerkimin e
diturise ne moshen 16 vjec. Ai ishte
ne mes te 15 dhe 16, pasi ai kishte lindur
ne vitin 164
dhe filloi kerkimin e diturise ne 179.
Eshte permendur se
Ibn Sirini nuk e pelqente njeriun qe ankohej nga dhimjet.
Ne ate kohe, Imam
Ahmedi u semur shume dhe renkonte per shkak te dhimbjes.
Kur ata e informuan
ate se Ibn Sirini nuk e pelqente renkimin, ai nuk renkoi me,
derisa vdiq.
Ky eshte realiteti i
thenies se tij:
"Une do te kerkoj dituri deri sa te vendosem ne varr." domethene:
"Une do te kerkoj dituri deri sa te vendosem ne varr." domethene:
"Une duhet te vazhdoj duke perfituar nga dituria."
Pra, nese keni kaluar
kohen e rinise dhe jeni bere mesues apo edukator, apo ligjerues
apo profesor ne
universitet apo autor, dhe thoni:"Une e kam perfunduar kerkimin
e
diturise.." dije se kjo eshte gjendja e dikujt qe nuk e njeh
realitetin e
kesaj ceshtjeje.
El-ilm eshte dituria mbi cfare? Ajo
eshte dije mbi te folurit e Allahut dhe te folurit
e te Derguarit te Tij
(sal-lAllahu alejhi ue sel-lem). A ka arritur ndokush një shkalle
diturie rreth te folurit e Allahut
dhe te Derguarit të Tij, (sal-lallahu alejhi ue sel-lem),
si edhe rreth thenieve
te dijetarëve, te cilat
shpjegojne Librin dhe Sunnetin,
a e ka arritur nje shkalle diturie te
mjaftueshme?
Askush nuk e ka
arritur kete shkalle! Askush, i cili ka qellim te drejte dhe nje zemer
te delire
nuk e ka arritur kete shkalle. Lidhur me kete, Imam Ahmedi ka thene:
"Me
Mihbarah deri ne Makbarah (varreze)"
Ai eshte duke iu drejtuar te gjitheve, duke na keshilluar qe te vazhdojme
ne
kerkimin e diturise dhe te mos heqim dore per ndonje arsye te parendesishme.
Ne rrethet e dijes te
xhamise sone, kemi pare nje numer te madh studentesh
te cilet jane te etur te
mesojne per dy muaj, dhe pastaj e lene mesimin.
Vetem tre muaj apo dicka te
ketille. C’eshte kjo? Disa prej tyre kerkojne
dituri per tre, kater, pese ose
shtate vjet dhe pastaj e lene ate. C’eshte kjo?
A eshte kjo ngaqe joshjet e
kesaj bote ju jane afruar dhe puna juaj ka mbaruar,
dhe tani keni marre udhe per ne jeten e kesaj bote? A eshte kjo ngaqe ju eshte ofruar nje pozite dhe ju
e keni pranuar? A eshte kjo ngaqe keni arritur nje pozite
te caktuar, jeni bere drejtor shkolle apo profesor universiteti? Per kete arsye
e keni ndaluar
kerkimin e diturise? Jo, ju duhet te vazhdoni te kerkoni dituri
deri sa te
vdisni. Kjo eshte cfare do te ndreqe problemet e shoqerise, nese
dijetaret e
tyre e pranojne keshillen. Sa u perket nxenesave te dijes, ata
duhet ta kene
parasysh keshillen:"Me Mihbarah deri ne Makbarah".
Ai duhet te qendroje
prane librit derisa te vdese, duke lexuar, duke kuptuar,
duke memorizuar, duke
rishikuar, duke i mesuar te tjeret, deri sa t’i vije fundi.
Cfare thone njerezit
sot? “Rrregullat e namazit - i dime keto, s’ka problem”.
Nese i pyet per shume
rregulla do te shohesh qe nuk i dine. C’eshte kjo? A eshte kjo
ngaqe jane te
kenaqur me diturine qe kane, madje i gezohen diturise qe kane.
Lusim Allahun qe
te na fal dhe te jete i kenaqur me ne.
Nese i pyet rreth
ceshtjeve qe jane me te medha se namazi, ceshtje akideje,
ceshtje teuhidi, do
te shohesh qe nuk i kane nxene plotesisht gjerat, edhe ishin
nxenes dijeje!
Perse kjo? Sepse u treguan te shkujdesur dhe e lane ate.
Dituria eshte nder,
nese e lini, ajo do t'ju le juve; nese e merrni me seriozitet,
do t'ju jepet
dicka prej saj, aq sa Allahu ka caktuar per ju.
No comments:
Post a Comment