Ju do te jeni te pergjegjshem para Allahut o prinder dhe mesues!

Nje keshille per prinderit muslimane 
nga shejkh Muhamed Ibn Xhemil Zejno

"Pra, ju duhet para se gjithash te permiresoni veten tuaj, pasi rezultatet e mira 

(vijne) nga e mira qe ju beni dhe rezultatet e keqija (vijne) nga e keqja qe beni. 

Keshtu sjellja e mire e mesueseve dhe prinderve para femijeve eshte forma 

me e mire e mesimit dhe edukimit per ta."

"O ju qe besuat! Ruani vetet dhe familjet tuaja nga Zjarri!" 

[Suretu - Tahrim 6]

Nenat, baballaret, mesuesit dhe shoqeria ne teresi, te gjithe do te jene 

te pergjegjshem para Allahut ne lidhje me terbijeh (mesimin dhe edukimin) 

e ketij brezi. Nese terbijeh (edukimi) eshte i mire, atehere do te kete lumturi 

- si ne kete bote dhe ne boten tjeter. Nese nuk eshte, atehere do te kete mjerim, 

dhe do te kete nje litar rreth qafave tuaja - siç perseritet ne hadith: 

"Secili prej jush eshte bari dhe secili prej jush eshte pergjegjes per tufen e tij." 

[Bukhariu (13/111) dhe Muslimi (nr. 1829)]

Mirepo - o mesues - gezohuni ne thenien e Pejgamberit (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem), 

i cili ka thene: 

"Pasha Allahun! Qe Allahu te udhezoje permes jush nje person te vetem, 

eshte me mire per ju sesa devet e kuqe." 

[Bukhari (7/57) dhe Muslimi (nr. 2406)]

Dhe - o prinder - gezohuni ne hadithin autentik:

"Kur njeriu vdes, i nderpriten veprat e tij, perveç se tri gjerave: 

Sadakaja e rrjedhshme, dituria prej se ciles perfitohet ose pasardhes i devotshem, 

qe lutet per te (prindin)." [Muslimi (nr. 1631)]

Pra, ju duhet para se gjithash te permiresoni veten tuaj, pasi rezultatet e mira 

(vijne) nga e mira qe ju beni dhe rezultatet e keqija (vijne) nga e keqja qe beni. 

Keshtu sjellja e mire e mesueseve dhe prinderve para femijeve eshte forma 

me e mire e mesimit dhe edukimit per ta.

http://www.troid.ca/index.php/women/raising-children/167-you-will-be-accountable-o-parents-and-teachers

Shoferi i shejkh Ibn Bazit!

Shoferi i Shejhut, Shahin 

ka thene: 

"Ka qenë rreth tri raste, kur unë isha me vonesë për të marrë Shejhun 

për namazin e mëngjesit, ne makine. 

Çdo herë ai buzëqeshte duke mos thenë asnjë fjalë të vetme në lidhje me vonesën time 

edhe pse ai do qëndronte aty duke pritur per makinen perpara meje. 

Kjo qe si ishte ai me të gjithë punëtorët e tij, Allahu pastë mëshirë mbi të, 

ai kurrë nuk do të ankohej në lidhje me askënd. "

Mawaaqif Mudee'ah, f. 199.

http://maktabasalafiya.blogspot.com/search/label/Ibn%20al%20Qayyim%20al%20Jawziya?updated-max=2012-09-17T07:06:00-07:00&max-results=20&start=20&by-date=false

Si te perballeni me nje shok te keq?

Ibn Kajimi 

-Allahu e meshirofte- 

ka thene:

"Dije se humbja me e madhe per ty eshte qe te preokupohesh me ate 

qe nuk do te sjelle asgje, por humbjen e kohes tende ne lidhje me Allahun 

- Azze ue Xhel - dhe ndarjen prej Atij, humbjen e kohes tende me nje njeri, 

dobesimin e energjise tende, dhe zhdukjen e vendosmerise tende. 

Pra, nese ju jeni sprovuar me kete -dhe ju duhet te sprovoheni me kete- perballuni 

me te sipas menyres siç deshiron Allahu, dhe jini te durueshem me te sa me shume 

te jete e mundur. Afrohuni tek Allahu dhe Kenaqesia e Tij me ane te ketij personi, 

dhe bejeni bashkimin me te dicka per te perfituar, e jo dicka qe pesoni humbje.

Jini me te, nese jeni nje njeri qe jeni ne nje rruge, qe eshte e mbyllur 

per nje njeri tjeter, i cili pastaj kerkon qe ta merrni ne udhetimin tuaj. 

Sigurohuni qe jeni ju, ai i cili i jepni atij nje udhetim, dhe qe nuk eshte ai, 

qe ju jep juve nje udhetim. 

Nese ai refuzon dhe nuk ka asgje per te fituar nga udhetimi me te, 

mos u ndalni per te, ofroji atij lamtumiren, dhe mos u kthe mbrapa per ta pare ate, 

pasi ai eshte nje grabites autostrade, pavarsisht se kush eshte ai me te vertete.

Pra, ruani zemrat tuaja, jini te kujdesshem se si i shpenzoni ditet dhe netet, 

dhe mos e lini diellin te perendoje para se te mberrini 

ne destinacionin tuaj." 

['el-Uabil si-Sejjib'  fq.45]

http://maktabasalafiya.blogspot.com/2013/05/how-to-deal-with-bad-companion.html

Çfare eshte me mire te veçohesh apo te perzihesh me njerezit?

Ne Emer te Allahut, te Plotfuqishmit, te Urtit. 

Paqja, bekimet dhe pershendetjet qofshin mbi Pejgamberin tone te dashur 

Muhamedin, familjen dhe shoket e tij.

Sa per ate qe vijon:

Abdullah ibn Umeri, Allahu qofte i kenaqur me te dy, transmeton se 

i Derguari i Allahut, Allahu e meshirofte dhe i dhente paqe, ka thene:

"Besimtari i cili perzihet me njerez dhe i duron demet e tyre eshte me i mire 

se sa ai i cili nuk perzihet me njerez dhe nuk i duron demet e tyre."

[Transmetuar nga Ibn Maxhe me nje zinxhir te mire te transmetuesve. 

Et-Tirmidhiu e transmetoi kete hadithh pa e permendur Sahabiun]

Shejkh Salih Ibn Feuzan el-Feuzan, Allahu e ruajte, e shpjegon 

kete hadith madheshtor duke thene:

"Et-Tirmidhiu e transmetoi kete hadith pa permendur Sahabiun", 

mungesa e dijes se Sahabiut nuk eshte nje problem per shkak se te gjithe prej tyre 

jane te drejte dhe besnik dhe ne qofte se ata nuk jane te permendur me emer. 

Kjo nuk ben ndonje dem ne shkencen e hadithit.

Ky hadith eshte ne lidhje me vetmimin dhe perzierjen me njerezit. 

Nje person eshte i shoqerueshem nga natyra sic thuhet se ai nuk mund te jetoje i veçuar pa asnje nderveprim me krijimin. Ai ka nevoje per njerezit dhe ata kane nevoje 

per te po ashtu. Sidoqofte, nese ka te keqe apo ata te cilet ju jeni perzier jane 

ne te keqen, eshte e duhur per te veçuar veten prej tyre apo te shoqerohesh me ta?

I Derguari i Allahut, Allahu e meshirofte dhe i dhente paqe, shpjegoi ne kete hadith 

qe "Besimtari i cili perzihet me njerez dhe duron demet e tyre..." Ky eshte kusht 

qe ai duron demet dhe bezdisjen "eshte me i mire se sa ai i cili nuk perzihet 

me njerez dhe nuk i duron demet e tyre." Nese perzierja jote me njerezit sillet 

rreth korigjimit, fteses per tek Allahut, duke i mesuar njerezve te miren, 

duke urdheruar ate qe eshte e drejte, duke ndaluar ate qe eshte e gabuar etj, 

atehere ky nderveprim eshte i rekomanduar.

Allahu thote:

"O djali im, fale namazin, urdhero per pune te mira, e ndalo nga te keqijat, 

perballo me durim cdo gje qe te godet, vertete keto jane 

nga ceshtjet me te preferuara." 

[Suretu Lukman 17]

Dhe Ai ka thene:

"Pasha kohen! Nuk ka dyshim se njeriu eshte ne nje humbje te sigurt! 

Me perjashtim te atyre qe besuan, qe bene vepra te mira, qe porositen 

njeri-tjetrin t'i permbahen te vertetes dhe qe keshilluan njeri-tjetrin 

te jene te durueshem." 

[Suretu El-Asr 1-3]

Pra, ai i cili perzihet me njerezit, i korigjon ata, therret per tek Allahu, 

i urdheron te miren dhe i ndalon te keqen, meson injorantet, ndihmon nevojtaret, 

pajton ndermjet njerezve eshte me i mire se ai qe qendron larg. 

Ai qe vetmohet shpeton nga demi dhe e keqja e njerezve megjithate ai i cili perzihet 

me ta dhe duron demet e tyre eshte me i mire. Ky eshte shpjegimi i kesaj ceshtjeje 

te nderveprimit dhe veçimit nga njerezit. Nese perzierja me ta rezulton 

ne te mire, atehere eshte me e mire se veçimi.

Por ne qofte se perzierja me njerezit rezulton qe personi te preket negativisht 

nga ana e tyre dhe nuk ndikon pozitivisht ne ta, atehere veçimi 

eshte me i mire ne kete situate."

Perkthyer nga: 'Teshilul Imam bi fikhil Ehadith min Bulughil Maram' 

nga Shejkh Salih el-Feuzan

http://maktabasalafiya.blogspot.com/2013/05/what-is-better-to-isolate-oneself-or.html

Mësimi i femijeve për të adhuruar Allahun!

Në autoritetin e Ebu Hurejres (Allahu qoftë i kënaqur me të) 

se Pejgamberi (sallallahu alejhi ue selam) ka thënë:

 "Çdo femije lind ne fitre (natyrshmeri te paster) e pastaj prinderit e tij 

e bejne hebre, te krishtere ose zjarrputiste."

(Buhariu dhe Muslimi)

Imam Neveviu (Allahu e mëshiroftë) deklaroi:

"Në këtë transmetim ka prova të mesimit te fëmijëve ne bindjen ndaj Allahut 

dhe marrjen e tyre për të mësuar kryerjen e adhurimit. Megjithatë, ata nuk janë 

Mukallafun (Ata të cilët janë mbajne llogari për obligimet)." 

(Shpjegim i Sahih Muslimit)

http://uponistiqaamah.blogspot.com/2011/09/teaching-children-to-worship-allaah.html

Ne qeshim, megjithate - kush e di?

Hasan el-Basri 

-Allahu e meshirofte- ka thene: 

"Ne qeshim, megjithate - kush e di? - Ndoshta Allahu ka shikuar 

ne disa prej puneve tona dhe ka thene: "Une nuk do te pranoj asgje prej jush". 

Mjere per ty, o biri i Ademit! A je ne gjendje te luftosh me Allahun? 

Kushdo qe nuk i bindet Allahut i ka shpallur lufte Atij. 

Pasha Allahun! Kam takuar shtatedhjete sahabe 

qe kishin marre pjese ne luften e Bedrit. 

Rrobat e tyre ishin gati krejtesisht prej leshi. 

Sikur t'i kishit pare ata do te thonit se jane te çmendur. 

Dhe nese ata do te kishin pare me te mirin prej jush do te thonin: 

"Keta njerez nuk do te kene pjese ne boten tjeter." 

Sikur te kishin pare me te keqin mes jush do te thonin:

 "Keta njerez nuk e besojne Diten e Gjykimit." 

Une kam pare njerez tek te cilet kjo bote 

ishte me e pavlere sesa dheu nen kembet e tyre. 

Gjithashtu, kam pare njerez te cilet kur ktheheshin ne shtepi 

ne mbremje, nuk gjenin me shume se pjesen e tyre te ushqimit 

dhe megjithate thonin: "Une nuk do ta ha te gjithen. 

Nje pjese te saj do ta jap per hir te Allahut" 

Pastaj e jepte sadaka ate pjese prej ushqimit te tij, 

edhe nese ai ishte me nevojtar per te sesa marresi i saj."

(Rrefehet prej Alkama Ibn Marthad nga Ebu Nu'ajm ne Hilje el-Eulija')

http://maktabasalafiya.blogspot.com/2011/05/al-hassan-al-basri-on-dunia-worldy-life.html

Vertet besimtari ne kete Dunja eshte si i huaj...

Prej Hasan el-Basrit 

- Allahu e meshirofte- i cili ka thene:

"Vertet besimtari ne kete Dunja eshte si i huaj, 

ai nuk i dorezohet poshterimit te Dunjase, ai as nuk konkurron me njerezit e Dunjase 

per nder te kesaj Dunjaje.

Njerezit sipas tij jane te relaksuar, ndersa shpirti i tij, sipas tij eshte i zene (me boten 

tjeter). Si rezultat Tuba (nje peme ne Xhenet) eshte per robin e Allahut i cili fiton 

miresine dhe paraqet nje veper te virtytshme per nje dite kur ai do te jete 

i varfer dhe ne nevoje. (dmth ne Diten e Gjykimit). "

[Zuhd nga Ahmedi 333/Muhasib en-Nefs nga Ibn Ebi Dunja 78]

http://maktabasalafiya.blogspot.com/2011/09/indeed-believer-in-this-dunyaa-is-like.html

Recitim i embel i Sures es-Saff

Suretu es-Saff 

Recituar nga Ebu Hafs

Rruga për në Xhennet...!

Pa dyshim qe qellimi perfundimtar i çdo muslimani eshte Xheneti. 

Ashtu si te gjitha aspektet e te fshehtes, ai mund te perfytyrohet vetem nepermjet 

analogjise, por realiteti i tij eshte pertej pershkrimit ne çdo gjuhe njerezore. 

Allahu (subhanehu ue te'ala) ka pergatitur per roberit e Tij, 

"çfare syri nuk ka pare dhe veshi nuk ka degjuar dhe kurre nuk i ka ndodhur 

nje zemre njerezore". [el-Bukhari, Muslimi dhe te tjeret]. 

Kjo shtepi e perjetshme nuk eshte e kufizuar ne ate qe eshte pershkruar ketu 

nga kenaqesite materiale dhe shpirterore, sepse ajo perfshin "te gjitha 

qe i ka deshiruar shpirti" dhe ne fund, kenaqesia me e madhe dhe me e plote 

pertej imagjinates - prania dhe afersia e Vete Krijuesit.

Kush jane trashegimtaret e bekimeve te tilla? 

Kush jane shpirtrat e denje per nje shperblim te tille?

Ështe nje bindje e zakonshme ne mesin e muslimaneve sot se kushdo qe deshmon 

"La ilahe il-Allah" dhe "Muhamedun Resulullah" do te hyje ne Xhenet. Megjithate, 

kjo deshmi eshte me shume se deklarate e gjuhes. Ajo eshte nje betim, 

nje zotim qe duhet te permbushet. Ajo ka kushtet dhe kerkesat te cilat ndikojne 

ne te gjitha aspektet e jetes. Ajo ka lidhje me autoritetin - ne fakt 

ajo rregullon sjelljen dhe veprat tona. 

Arabet Kurejshit te cilet refuzuan ta shqiptonin kete kelimah (fjale) vepruan keshtu, 

sepse ata i kuptuan plotesisht nenkuptimet e saj. Megjithese muslimanet 

sot e perserisin ate, pa asnje mendyshje, veprat dhe menyra e jeteses se tyre 

deshmojne per diçka krejtesisht te ndryshme. Dhe ata presin qe (te hyjne) ne Xhenet!

Ne Kuran, Allahu (Subhanehu ue Teala) ka paralajmeruar kunder vetekenaqesise ne Fe, 

si ajo e hebrenjve dhe e krishtereve, te cilet gabimisht pohuan se Zoti i ka favorizuar ata 

mbi te tjeret dhe se Xheneti eshte vetem i tyre: "Nuk eshte me deshirat tuaja, 

dhe as me deshirat e njerezve te Librit. Kushdo qe ben nje gabim do te denohet per te, 

dhe ai nuk do te gjeje pervec Allahut, mbrojtes apo ndihmetar."

Megjithate shume prej muslimaneve te sotem e konsiderojne veten si nje popull 

i zgjedhur, ndersa neglizhojne urdhrat e Zotit te tyre, duke i kthyer shpinen Sunnetit 

te Pejgamberit te tyre (paqja qofte mbi te) dhe duke kembengulur ne nje jete laike, 

larg nga bekimet e ligjit hyjnor... ndoshta edhe duke shkuar aq larg sa 

mohojne disa aspekte te atij ligji. 

Zakonet dhe traditat, materializmi, njeriu - i formuluar nga sistemet sociale, 

lideret kombetare dhe madje edhe tendencat e tyre tani jane per ndarjen e autoritetit 

qe me te drejte i takon ekskluzivisht Krijuesit tone, Zotit te Dites se Gjykimit.

Shperblimi i Xhenetit eshte shume i madh qe te mos kete nje çmim. Ky çmim 

eshte besimi i vertete qe vertetohet nga bindja ndaj Allahut dhe te Derguarit te Tij. 

Ne Kur'an shpallet: 

"E kush e ka per qellim boten tjeter, duke qene ai besimtar, perpiqet per te ashtu 

si i takon asaj, angazhimi i tyre do te jete i pranishem (te Zoti)." 

[Suretu el-Isra 329]

Ne duhet te kthehemi tek Kurani, jo thjesht ne nje menyre emocionale apo akademike, 

por me nje kuptim te mesimit per bindje dhe veper. Ne duhet te kuptojme se çfare 

lloj njerezish na ka kerkuar Allahu qe te behemi dhe  pastaj te behemi te tille. 

Kjo eshte rruga per ne Xhenet.

Burimi: Përshkrimi i Xhenetit nga Kur'ani dhe Hadithi.

Autor: Dr. Abdullah Abdurrahman El-Shimeri.

http://abdurrahman.org/finaljourney/roadtoparadise.html

Realiteti i karakterit te mire!

Hasan el-Basri 

-Allahu e meshirofte- 

ka thene:

"Realiteti i karakterit te mire eshte: 

te berit mire te tjereve, ndalja prej lendimit, 

dhe te kesh nje fytyre te gezuar."

El-Kadi Ijad 

ka thene:

"[Karakteri i mire] eshte qe te shoqerohesh me njerez ne nje menyre te bukur, 

te kesh nje fytyre te gezuar, te tregosh dashurine ndaj tyre, te tregosh dhembshuri 

per ta, te tolerosh demin qe shkaktojne ata, te tregohesh i duruar me ta, 

te kesh durim mbi gjerat kundershtuese, te braktisesh krenarine apo 

te qenit arrogant ndaj tyre, dhe te shmangesh zemerimin, ashpersine, 

dhe duke i marre ne konsiderate ata."

Imam Ahmed Ibn Umer el-Kurtubi, 

ne shpjegimin e permbledhjes se Sahih Muslim, el-Mufhim (6/116-117)

http://maktabasalafiya.blogspot.com/2013/03/the-true-reality-of-good-character.html