Ibn Kajimi,
Allahu e meshirofte,
ka thene:
"Me pak fjale, nuk ka asgje me te dobishme per zemren sesa leximi i Kuranit
dhe me meditim dhe reflektim. Kurani perfshin te gjitha nivelet e udhetareve,
kushtet e punetoreve, dhe vendet e atyre qe posedojne dituri.
Eshte Kurani qe gjeneron dashuri, deshire, frike, shprese, pendim, mbeshtetje,
kenaqesi, besim, mirenjohje, durim dhe pjesen tjeter te gjendjeve te ndryshme
qe jane jeta e zemes dhe persosja e saj. Gjithashtu, ai largon te gjitha karakteristikat
dhe veprat qe shkaktojne çoroditjen dhe prishjen e zemres.
Nese njerezit do te kishin nje realizim te asaj qe lexohet ne Kuran perfshire meditimin,
ata do t'i perkushtonin veten atij (Kuranit) ne kurriz te cdo gjeje tjeter. Kur njeriu
e lexon ate me reflektim dhe ai vjen neper ndonje ajet qe ai eshte ne nevoje,
per kurimin e zemres se tij, ai e perserit ate, edhe nese ai vepron keshtu
njeqind here apo tere naten.
e lexon ate me reflektim dhe ai vjen neper ndonje ajet qe ai eshte ne nevoje,
per kurimin e zemres se tij, ai e perserit ate, edhe nese ai vepron keshtu
njeqind here apo tere naten.
Prandaj, te recitosh nje ajet te vetem te Kuranit me perqendrim dhe reflektim
eshte me mire se te lexosh Kuranin me perfundim, pa ndonje meditim apo reflektim.
Eshte gjithashtu shume e dobishme per zemren dhe me e favorshme per ngritjen e imanit dhe te shijuarit e embelsise se Kuranit.
No comments:
Post a Comment